Tweeëndertig jaar lang dronk ik geen bier. Te bitter, te zwaar, er is zoveel ander lekkers.
Tot deze zomer. Die zomer begon met het bezoek aan mijn gastouders* in Japan. De eerste avond aten we yakitori. Wat overigens nogal verwarrend was, want ik kende alleen maar yakitori van kippenborst(filet). Dat yakitori ook met andere delen van de kip, zoals kraakbeen, hart en lever gemaakt werd, wist ik niet. Op mijn enthousiaste: ‘Ja, yokitori, laten we dat gaan eten!’ moest ik dus nog even terugkomen.
Yakitori was volgens okasan (mama) in ieder geval echt snackvoer en móest dus gecombineerd worden dé snackdrank: bier. Aangezien ik de beroerdste niet ben (en er geen wijn in huis was), deed ik mee. En na twaalf dagen Japan nipte ik niet meer aan mijn bier, maar kapte ik de blikjes Asahi achterover alsof het water was.
Na Japan volgde de vakantie naar Andalusië. Mijn vriend, die voor zijn werk vaak in Spanje verblijft, wist wat hij voor me moest bestellen: clara con limón: bier met citroendrank. Licht, fris, de hitte verzachtend. Ik raakte verslingerd en wilde thuis graag verder met mijn nieuwe hobby.
Aangezien Amstel Radler niet in de buurt kwam van de smaak van een goede Clara (te bitter, te zwaar, maar ook plakkerig zoet), maak ik nu mijn eigen clara’s. Dit is vrij simpel…
Clara con Limón
– een pilsje
– Fanta lemon
Schenk een glas halfvol met bier en vul het verder met Fanta. Server evt met een schijfje citroen.
* Hoe ik aan gastouders in Japan kom? Op mijn zestiende kreeg ik een beurs van Mitsubishi waarmee ik 5,5 week naar Japan mocht. Ik verbleef daar in een gastgezin in de buurt van Tokyo. Met deze Japanse vader (otosan) en moeder (okasan) heb ik nog contact. Ik bezocht hen in de zomer van 2013 voor de derde keer.